در سال ۱۷۲۸ گابریل کرامر راهکارهایی را در ریاضیات به دانشگاه سن پترزبورگ ارائه کرد که در عین شگفتی بسیار شبیه تئوری‌های تصمیم گیری در نظریه بازی است که در قرن ۲۰ میلادی توسعه یافته است و در اواخر قرن بیستم میلادی به شدت در اقتصاد کاربرد پیدا کرد. اما در قرن ۱۸ میلادی که این نظریه‌ها توسط کرامر ارائه شده بود چندان مورد پذیرش قرار نگرفت. با این حال دانشمندانی نیز نظیر ریاضیدان بزرگ برنولی وجود داشتند که ۱۰ سال بعد از انتشار این مفاهیم توسط کرامر آنها را ارزشمند یافته و بر روی آن کار کردند. شناخته شده‌ترین دستاورد گابریل کرامر در ریاضیات قاعده‌ی کرامر است که در سال ۱۷۵۰ منتشر شد. قاعده کرامر در جبر خطی، روشی برای حل دستگاه معادلات خطی است که تعداد معادلات با تعداد مجهولات برابر و دستگاه جواب منحصر بفردی دارد. قاعده‌ی کرامر برای به دست آوردن جواب عمومی معادله دیفرانسیل خطی ناهمگن با استفاده از روش تغییر پارامترها نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
گابریل کرامر در خلال سال‌های ۱۷۳۰ تا اوایل ۱۷۴۰ تدریس را رها و شروع به سفرهای طولانی مدت به کشورهای اروپایی کرد. این سفرها تاثیر زیادی بر روی دستاوردهای علمی وی در ریاضیات داشتند و خود وی قاعده کرامر را حاصل این سفرها می‌داند. در اواخر دهه‌ی ۱۷۴۰ گابریل کرامر دچار بیماری شد و به مرور قوای جسمی خود را از داست داد تا اینکه سرانجام در تاریخ ۴ ژآنویه سال ۱۷۵۲ در حالی که برای درمان به فرانسه سفر کرده بود دیده از جهان فروبست.