۷ بهمن: تولد ساموئل چایو چونگ تینگ فیزیکدان آمریکایی

۷۹ سال پیش در چنین روزی ساموئل سی‌سی تینگ فیزیکدان سرشناس آمریکایی متولد شد. شهرت این فیزیکدان بزرگ بخاطر کشف ذره سای بود و به همین دلیل برنده‌ی جایزه نوبل فیزیک شد.

  

۲۷ ژآنویه سال ۱۹۳۶ ساموئل سی سی تینگ در ایالت میشیگان آمریکا به دنیا آمد. پدر و مادرش دانشجوی دانشگاه میشیگان بودند که در زمان تحصیل در مقطع کارشناسی باهم آشنا و ازدواج کردند. والدین ساموئل چینی بودند و چند ماه بعد از تولد ساموئل تصمیم گرفتند به چین بازگردند. دوران کودکی ساموئل همزمان با حمله ژاپن به چین در خلال جنگ جهانی دوم بود و این موضوع باعث شد ساموئل نتواند به مدرسه برود و تحصیلات ابتدایی را در خانه و نزد پدر و مادرش ادامه داد.

اواخر جنگ جهانی دوم و خروج نیروهای ژاپنی از چین این کشور با جنگ داخلی روبرو شد و به همین خاطر پدر و مادر ساموئل به تایوان فرار کردند و در آنجا به تدریس در یک کالج مهندسی پرداختند. ساموئل توانست در آنجا مقطع دبیرستان را به پایان برساند. سال ۱۹۵۶ ساموئل با کمک پدر و مادرش و دعوت دانشگاه میشیگان وارد دانشگاهی شد که پدر و مادرش بیش از ۲۰ سال قبل در آنجا تحصیل کرده و باهم آشنا شده بودند. ساموئل در دانشگاه میشیگان به تحصیل ریاضیات و فیزیک پرداخت و سال ۱۹۵۹ توانست مدرک کارشناسی خود را در هر دو رشته فیزیک و ریاضیات دریافت کند. ساموئل بعد از پایان دوره کارشناسی تحصیلات خود را در مقطع بالاتر ادامه داد و سال ۱۹۶۲ موفق به دریافت دکترای فیزیک از دانشگاه میشیگان شد. سال ۱۹۶۳ به دعوت آژانس تحقیقات هسته‌ای اروپا شروع به کار با این سازمان کرد و از سال ۱۹۶۵ در دانشگاه کلمبیا به تدریس مشغول شد. ساموئل چایو چونگ تینگ سال ۱۹۶۹ به عنوان استاد وارد دانشگاه فنی ماساچوست شد و کماکان در این دانشگاه به فعالیت مشغ ول است. مهمترین دستاورد دکتر ساموئل چایو چونگ تینگ مربوط به ذره سای است که توسط وی در سال ۱۹۷۴ کشف شد. ذره سای (psi particle) یک مزون بدون بار الکتریکی است که طول عمر بسیار بالایی دارد. دکتر تینگ دو سال بعد از کشف ذره سای مفتخر به دریافت جایزه نوبل فیزیک در سال ۱۹۷۶ شد.

دکتر ساموئل تینگ یکی از بزرگترین فیزیکدانان حال حاضر است. وی طراح و مسئول یکی از عظیم‌ترین پروژه‌های تحقیقاتی به نام طیف نمای مغناطیسی آلفا نیز بوده است که طرح اولیه آن در سال ۱۹۹۵ ارائه شد. طیف نمای مغناطیسی آلفا یک شناساگر بسیار دقیق پرتوهای کیهانی است که به بر اساس طراحی ساموئل بای خارج از جو زمین و در ایستگاه فضایی نصب شد. اولین آزمایش با مدل اولیه این پروژه در سال ۱۹۹۸ با موفقیت در عملیات شاتل اس تی اس ۹۱ به انجام رسید. سپس قرار شد تا مدل نهایی از طریق شاتل فضایی بعد از تکمیل به ایستگاه فضایی بین المللی منتقل شود. سال ۲۰۰۳ بخاطر فاجعه شاتل فضایی کلمبیا، سازمان تحقیقات فضایی ملی آمریکا اعلام کرد که شاتل دیگر در پروژه‌های فضایی مورد استفاده قرار نخواهد گرفت، و به همین خاطر نیز پروژه دکتر تینگ با مشکل روبرو شد چراکه قرار بود این شناساگر فوق پیشرفته از طریق شاتل به ایستگاه بین المللی فضایی منتقل شود. این پروژه یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های تحقیقاتی و علمی با بودجه ۱.۵ میلیارد دلاری بود که در آن بیش از ۵۰۰ دانشمند و ۵۶ موسسه تحقیقاتی از ۱۶ کشور زیر نظر دکتر تینگ کار کردند. دکتر تینگ با اعتبار علمی خود و تلاش فراوان سرانجام کنگره آمریکا را متقاعد کرد تا مجوز تنها یک پرتاب دیگر را برای شاتل فضایی بدهد. سال ۲۰۱۱ با تلاش‌های فراوان دکتر تینگ سرانجام این شناساگر که یکی از پیچیده‌ترین طراحی‌های مهندسی و علمی نیز به حساب می‌آید در آخرین ماموریت فضایی شاتل به ایستگاه بین المللی فضایی با موفقیت ملحق شد.