هاوارد مارتین تمین در تاریخ ۱۰ دسامبر سال ۱۹۳۴ در ایالت فیلادلفیا متولد شد. پدرش یکی از سرشناسترین وکلای آمریکا بود. هاوارد مارتین تمین بعد از پایان دورهی ابتدایی و دبیرستان وارد کالج سوارتمور شد و از این کالج کارشناسی خود را در رشته بیولوژی دریافت کرد سپس به دانشگاه فنی کالیفرنیا رفت و تحصیلاتش را در این دانشگاه تا مقطع دکترا ادامه داد. وی در سال ۱۹۵۹ توانست دکترای خود را دریافت کند.
دکتر تمین تمام عمر خود را صرف تحقیق در حوزه ژنتیک کرد و مهمترین دستاورد علمی وی کشف آنزیم رونوشت بردار معکوس است که به واسطه آن جایزه نوبل پزشکی سال ۱۹۷۵ مشترکا به وی، رناتو دولبکو و دیویت بالتیمور تعلق گرفت. آنزیم رونشت بردار معکوس که از آن با نامهای آنزیم وارونویس و آنزیم ترانس کرپیتاز معکوس نیز یاد میشود، آنزیمهایی با توانایی تولید DNA مکمل یا C-DNA از روی ساختار آر ان ای هستند و به همین خاطر به این فرایند که توسط این آنزیم ها انجام می شود فرایند رونویسی معکوس گفته می شود. این آنزیم بیشتر در رفتار ویروس های پسگرد مشاهده میشود. درواقع این نوع ویروسها قادر هستند خود را با استفاده از آنزیم وارونویس در سلول میزبان بازتولید کنند تا دی ان ای خود را از روی ژنوم آرانای بسازند.
از جمله معروفترین ویروسها از این دسته میتوان به ویروس HIV اشاره کرد که عامل بیماری وحشتناک ایدز است که تا کنون درمانی برای آن کشف نشده است. این ویروس نیز از همین آنزیم و مکانیزم برای بازتولید خود در سلول میزبان استفاده میکند و حمله به سیستم دفاعی بدن را آغاز میکند. این کشف دکتر هاوارد مارتین تمین کمک بسیار زیادی به گسترش علم ژنتیک و شناخت بهتر رفتار بعضی از ویروسها نظیر اچ آی وی کرد. بسیاری این کشف دکتر تمین را مهمترین دستاورد بنیادی در علم پزشکی در دوران پزشکی مدرن میدانند و به همین خاطر نیز بسیار مورد تقدیر قرار گرفته است.
دکتر تمین در کنار این کشف مهم مبارزات بسیاری را نیز علیه کمپانیهای سیگار بخاطر مخفی نگهداشتن تاثیر بد سیگار بر سلامت انسانها انجام داد و جنجالیترین دادگاهها و پروندهها را علیه کمپانیهای تولیدکنندهی سیگار شکل داد و تا پایان عمر به مبارزات خود علیه آنها ادامه داد. دکتر تمین سرانجام در تاریخ ۹ فوریه سال ۱۹۹۴ و در ۵۹ سالگی به علت بیماری سرطان حنجره با وجودی که سیگاری نبود دار فانی را وداع گفت.