اخبار روزانه(ورزش - روزنامه - نرخ - فال )

نتایج زنده | اخبار | ورزش | فال روزنامه | قیمت طلا ، سکه و ارز های خارجی

اخبار روزانه(ورزش - روزنامه - نرخ - فال )

نتایج زنده | اخبار | ورزش | فال روزنامه | قیمت طلا ، سکه و ارز های خارجی

تلویزیون با «ساعت خوش» ستاره دار شد! ساعت خوش در روزهای دو کاناله بودن تلویزیون ظهور کرد


ساعت خوش در روزهای دو کاناله بودن تلویزیون ظهور کرد: روزهایی که جولانگاه سریال هایی چون رعنا و آینه و ملودرام های پر ازنصیحت و پرسوز و گداز بود، سریالی که به دلیل پرداخت کمیک و طنز به مسائلی صرفا خنده دار  وموقعیت های کمیک در سالهایی که طنز و طنازی در سیما جایی نداشت آنقدر جا باز کرد که حساسیت ها تا ممنوع الکاری عوامل آن پیش رفت. در صورتی که با مشاهده ی دوباره ی ساعت خوش متوجه می شویم آنچه که سبب ساز حاشیه های آن سالها شد، نه رد کردن خط قرمزها و بلکه ستاره شدن در روزهای ضد ستاره ی تلویزیون بود.

ساعت خوش
  
جمعی از دانشجویان خلاق هنرمند ساکن در تهران که از جغرافیاهای متفاوت آبادان و کردستان و مشهد و تهران گرد هم آمده بودند شروعی را رقم زدند که تا امروز ساعت های خیلی خوشی برای سینما و تلویزیون ایران داشته است ، هر چه که از پخش( ساعت خوش) گذشت، تبدیل به پدیده ای شد که دامنه اش به حوزه هایی فراتر از تصور رسید، پای ( ساعت خوشی) ها انقدردرسینما محکم شد که در جشنواره ی امسال غیبت یکی از آن ها خیلی به چشم آمد (رضا عطاران) یکی دیگر از آن ها سیمرغ گرفت (سعید آقاخانی) و دیگری مراسم را اجرا کرد (مهران مدیری) در این پرونده (ساعت خوش) را در سه غالب مرور کرده ایم: در قسمت اول ردپای ساعت خوش  و ساعت خوشی ها را درسینما بررسی کرده ایم در قسمت دوم ساعت خوشی ها را در تلویزیون مرور کردیم و در قسمت آخر به سرنوشت تراژیک و پر فراز و نشیب چند ستاره ی ساعت خوش پرداخته ایم.

رضا عطاران – کارگردان و بازیگر


عطاران پس از کسب دیپلم در مشهد، برای ادامه ی تحصیل به دانشکده ی هنرهای زیبا در تهران آمد،همان جا ورود به ساعت خوش کلید خورد ،حضور عطاران در سینما با کلید ازدواج شروع شد به عنوان بازیگر شروع بدی نبود طبیعتا مطابق خواسته ی مردم و آنچه که سینما گران انتظار داشتند و او ر ا می شناختند او به عنوان یک طناز وارد سینما شدرفته  رفته با ادامه ی حضور عطاران در سینما کارگردان ها و تهیه کننده ها برای تثبیت یک فروش حداقلی به حضور او دست می انداختند نام عطاران روی پرده فروش بالای یک فیلم را تضمین می کرداز (آقای هفت رنگ) تا (ورود آقایان ممنوع )از میلیاردی های عطاران درسینما و طنز بود، اما مشهدی دوست داشتنی سینمای ایران به طنز محدود نماند.

ساعت خوش
او جسارت به خرج داد و البته با شجاعت کارگردانان جوانی چون  هروز شعیبی را همراهی کرد و درفیلمی چون( دهلیز) موفق شد، کاراکتری تلخ را پرقدرت اجرا کند و وجه دیگری از توانایی هایش را به نمایش بگذارد . کم کم بازیگری برای نبوغ او کوچک شده بود جایگاه و موقعیت عطاران و سابقه ی کارگردانی های متعدد و موفق در قاب تلویزیون عطاران را به سمت کارگردانی و مولف بودن در سینما سوق داد، او (خوابم می آد) را در فضایی ابزورد و تلخ با پوششی شیرین ارائه کرد که در مجموع هم با اقبال مخاطبین و هم منتقدین مواجه شد،فروش  بالای فیلم و سبک خاصی که تا آن روز کمتر در سینمای ایرامن کار شده بود خوابم می اد را تجربه ی موفقی برای عطاران کرد کما اینکه فیلم سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی جشنواره ی فیلم فجر را در بخش نگاه نو نیز کسب کرد.

پس از آن عطاران در کاری که به نوعی عاشقانه ای برای سینما بود( رد کارپت) را ساخت که گرچه فیلمی سینمایی پسند بود، اما با نام عطاران پر فروش هم شد .عطاران به بالاترین جایگاه سینمایی در بازیگری ایران رسید گرچه که با حاشیه هایی هم همراه شد، او موفق شد برای فیلم (طبقه حساس) به کارگردانی کمال تبریزی جایزه ی سیمرغ بلورین را هم بگیرد ،اما نکته ی خاص در کارنامه ی سینمایی عطاران همکاری او با چهره هایی چون عبدالرضا کاهانی است همین عامل باعث شد که عطاران خلاصه در سینمای عامه پسند و اصطلاحا آبگوشتی نشود او اگر در فیلمی چون (اخلاقتو خوب کن) ایفای نقش کرده است در فیلمهایی نخبه پسند چون(بی خود و بی جهت) و یا (اسب حیوان نجیبی است) هم هنر نمایی کرده است ،همچنین حضور حمایت کننده ی او در کنار کارگردان جوانی جون سامان ایسترکی وجه دیگری از شخصیت دوست داشتنی او را نشان داد .عطاران مطمئنا سینمایی ترین ساعت خوشی است.



مهران مدیری – بازیگر و طراح صحنه

گویندگی رادیو بازیگری تئاتر و همکاری با داریوش کاردان و سرانجام (ساعت خوش) که سکانداری به نام مدیری داشت فردی که بعدتر ستاره ی تلویزیون شد. با طراحی صحنه در فیلم (دیگه چه خبر) ساخته ی تهمینه ی میلانی وارد سینما شد، حضور مهران مدیری به عنوان بازیگر در سینما بر خلاف آنچه که انتظار میرفت.

ساعت خوش

با نقشی کاملا جدی در ملودرامی اقلیت محور به نام دیدار بود ،بازی مدیری که سابقه ی تئاتری زیادی هم دارد. کاملا پرقدرت و توانمند بود پس از آن مدیری که بیشتر درگیر پروژه های متعدد تلویزیونی بود با فاصله ایزیاد در( توکیو بدون توقف) بیشتر وامدار کاراکترهای تلویزیونی اش بود ،اما فعالیت های محدود مدیری در سینما از حیث اجرا متنوع بوده است صداپیشگی در انیمیشن بهرام عظیمی با ته لهجه ی اذری و بازی در فیلم معترض مهدی کرم پور از دیگر فعالیت های مدیری است کاراکتر عجیب و نه چندان دوست داشتنیش در فیلم (پل چوبی) آخرین کار او در سینما است.



سعید آقاخانی – کارگردان و بازیگر


سعید آقاخانی دانش آموخته ی تئاتر است. مطمئنا اولین حضور او در کنار نادر سلیمانی با آواز کمیک (خاندایی جان) از حافظه ی جمعی هیچکدام ما بیرون نخواهد رفت اما حضور آقاخانی در سینما با اتفاق ویژه ای همراه نبود، مطابق معمول او مهره ای بود برای خنداندن تماشاچی و کشاندن او به سالن سینما ،(بعد از ظهر سگی سگی) و(پیتزا مخلوط )و کارهایی از این دست نکته ی قابل توجهی در کارنامه ی آقاخانی نداشتند، تا اینکه سال 1393 انگار برای کارگردان پرتلاش چندسال گذشته ی تلویزیون که خیلی هم در جذب تماشاچی موفق نبوده، سال پر باری از لحاظ سینمایی بوده است .

ساعت خوش

حضور متفاوت در غالب کاراکتری جدی در فیلم فرزاد موتمن که در رقابت فشرده با سیامک صفری سیمرغ را برای آقاخانی به ارمغان آورد و همچنین تولید و اکران اولین ساخته ی سینمایی آقاخانی (لامپ 100) که همین روزها اکرانش شروع شده است، از سال پر تحول پسر کرد خنده روی( ساعت خوش) می گوید او با (خداحافظی طولانی) سلام ویژه ای به سینما داشته است وجه دیگر توانایی های کشف نشده ی سعید آقاخانی در خداحافظی طولانی و با جسارتی که موتمن به خرج داد دیده
شد.



نعیمه نظام دوست –  دستبار کارگردان، منشی صحنه، بازیگر


نظام دوست هم از آن دسته بازیگرانی بود که با پدیده ی (ساعت خوش) شناخته شد،شاگرد کلاس های آزاد بازیگری و تئاتر در سینما علاوه بر بازیگری به عنوان منشی صحنه و دستیارکارگردان نیز حضور داشت، فیزیک و میمیمک خاص اوکه بیشتر در جهت پرداخت آثار طنز کارا بوده است، ناخواسته اورا به سمت ایفای نقش هایی عمدتا کمدی هدایت کرد، گرچه که در کارنامه ی او همکاری با کارگردانان شناخته شده و معتبری چون بیضایی نیز دیده می شود، او سال گذشته برای ایفای نقش در فیلم (پرویز، آذر شهدخت و دیگران) ساخته ی بهروز افخمی نامزد کسب عنوان بهترین بازیگر زن مکمل شد، نامزدی برای این عنوان در جشنواره ی سی و دوم فیلم فجر بازیگر کمتر دیده شده ی (ساعت خوش) را از زیر سایه درآورد و حالا کارگردان ها از اوفقط ته لهجه ی گیلکی و زبان بدن کمیک نمی خواهند او شکوفا شده است و سینمای ایران برای او درهای تازه ای باز کرده است.

ساعت خوش



دیگران (ارژنگ امیرفضلی ،رضا شفیعی جم،حمید لولایی،نادر سلیمانی و...)


به غیر از موارد ذکر شده در سطور بالا دیگرانی هم بودند، که با ساعت خوش چهره شدند. اما مسیر خاصی را در سینما ادامه نداند، حضور صرفا پولساز و گیشه پسند که البته چیزی از ارزش های این دسته از ساعت خوشی ها کم نمی کند ،چه بسی اگر حضور بازیگرانی چون امیرفضلی یا صیادی و شفیعی جم در بسیاری از آثار طنز و کمدی سینمای این سال ها نبود همین اندک تماشاچی را هم در سالن ها نمی دیدیم ،سینما در همه جای دنیا به هنرمندان با سبک های متفاوت نیاز دارد تا سلیقه های متنوع و متفاوت مردم را در سطوح مختلف فرهنگی نمایندگی کنند.

ساعت خوش

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.